Vooruitzien met blik – elektrische auto als onderdeel van energietransitie

Het is alom bekend dat Nederland de afgelopen 7 jaar fors heeft geïnvesteerd in elektrische mobiliteit, en met succes. Ons land telt inmiddels bijna 120.000 auto’s met een stekker,  ruim 30.000 publieke laadpunten, en staat hierdoor vooral qua oplaadinfrastructuur internationaal te boek als koploper. Maandelijks verdringen buitenlandse delegaties zich daarom rond aansprekende E-Mobility projecten in ons land.  

Het lijkt erop dat we de afgelopen paar jaar wellicht in de waan van de dag vergeten zijn waarom we zoveel moeite en middelen hebben gestoken om deze koploperspositie te verwerven. Een kort geheugensteuntje: de revival van de elektrische auto (2009) werd aanvankelijk gevoed door een mondiale behoefte om uitstoot van broeikasgasemissies een halt toe te roepen. Bijkomend voordeel van de techniek was het efficiënte energiegebruik van de elektromotor en het ‘gemis’ aan uitstoot van schadelijke emissies zodat op lokaal niveau ook de luchtkwaliteit mee zou profiteren van de voorgenomen transitie van fossiel naar elektrisch aangedreven auto’s.

Nederland was er in 2009 gelukkig op tijd bij met de elektrische auto en daardoor beschikken we nu over een hoeveelheid kennis waarmee we de elektrische auto nog beter tot zijn recht kunnen laten komen dan waar hij destijds sec voor bedoeld was. Want wat helaas vaak onderbelicht blijft, is de rol van het elektrische voertuig binnen de wens naar een structurele transitie van fossiele energie naar duurzaam geproduceerde energie uit wind, water of zon (en daarmee onafhankelijkheid van buitenlandse energieleveranciers).

Een netwerk van elektrische auto’s als ‘mobiele megabatterij’ waarin duurzaam geproduceerde energie via slimme oplaadinfrastructuur kan worden opgeslagen du moment dat er een overschot aan duurzame energie aanwezig is, of juist terug geleverd kan worden op het moment dat er veel vraag is naar energie. Slim laden (of ontladen) dus waarbij het voertuig op termijn een essentiële factor wordt voor een stabiel en groen elektriciteitsnet.

Als deze ontwikkelingen vanuit een Amsterdams perspectief bekeken worden dan zijn er tal van aanleidingen om hierop door te pakken. Zo zagen we dit jaar de oproep van Amsterdammers tot het sluiten van de Hemweg kolencentrale. De gemeente startte niet veel later nieuw beleid om het aantal zonnepanelen in de stad fors te doen toenemen. Ook rijden Amsterdammers bovengemiddeld vaak met een elektrische auto rond. Ofwel, het momentum om serieuze stappen te zetten in de energietransitie lijkt als nooit tevoren ondersteund te worden. Tegelijkertijd zien we dat de plannen voor parkeergarages als paddenstoelen uit de grond schieten. Denk aan de toekomstige garages op de Singelgracht, Stadionplein, Gemeentearchiefterrein aan de Amstel en de Willibrordusgarage aan de Ceintuurbaan, of de reeds in aanbouw zijnde parkeergarages bij de Albert Cuyp en Vijzelgracht.

Waar de bouw van deze parkeergarages nu het doel heeft een autoluwe stad te creëren, mist echter de ambitie om deze garages in te zetten als accelerator voor de energietransitie.

Een voorbeeld: momenteel wordt in Amsterdam de eerste hand gelegd aan de bouw van de Singelgracht garage. Een parkeergarage met 600 plekken en een verwachte levensduur van tenminste 30 jaar, kortom een garage die er in het jaar 2047 nog zal staan. Bijzonder opvallend hierbij is dat slechts 10% van deze parkeergarage bij de bouw wordt voorzien van laadpunten. Achteraf aanbrengen van laadpunten is natuurlijk een optie, maar u kunt er zich iets bij voorstellen wat het kost om in uitgeharde betonvloeren achteraf kabelgoten aan te brengen. 

Door nu voor te sorteren op de toekomst en de koppeling te maken tussen zonne- en windenergie met energieopslag kan Amsterdam twee vliegen in een klap slaan.

Het is misschien vreemd om te zeggen, maar laat ik het toch gewoon doen: de elektrische auto is het eerste voertuig dat we hard nodig hebben voor een transitie naar duurzame energie, schonere lucht en lagere broeikasgasemissies. Laten we haar daarom vooral omarmen en de uitrol van oplaadinfrastructuur met een gedegen en lange termijnvisie vormgeven.

Michel van Lindert

Managing Director

Vereniging DOET (Dutch Organisation for Electric Transport)